Als koffiezetten niet lukt! Dementie en apparaten bijten elkaar…..
Thijs heeft zijn hele leven de allerlekkerste koffie gezet. Maar nu niet meer. Dat maakt hem zó boos. Drie tips om met Thijs ‘zijn verdriet om te gaan’.
Koffie en Thijs. Thijs en koffie, ze horen bij elkaar. Direct na zijn ontbijt met thee, al rond 9 uur ’s ochtends, staat Thijs normaal verlekkerd bij de koffiepot. Voor dat bijzondere ritueel: koffie zetten. Met de hand. Zachtjes opgieten, zien hoe de koffie midden in het filterzakje ‘nat’ wordt en opsnuiven wat zo heerlijk is. Echte koffie. Thijs zou zo in een reclamespot kunnen. Maar nu staat Thijs te ‘prutsen’ met een filterzakje. ‘Doe jij het maar’, zegt hij tegen Coby, en ze ziet hoe verdrietig hij is.
Het lukt niet meer. Natuurlijk heeft Coby eerst ‘geassisteerd’, maar dat werkt niet. Want dan roept Thijs: ‘Doe jij het maar zelf als je het beter weet …’.
Wat kun je doen om Thijs tóch aan de koffie te krijgen? Zonder dat verdrietige moment. Zonder dat de dag verpest wordt?
Ons advies?
Wat je graag wilt is dat Thijs zich niet afgeserveerd voelt en ook dat Coby laat merken dat ze weet hoe hij zich voelt. En het zou fijn zijn als ze straks toch samen aan de koffie zitten. Als goeie start van de dag.
Zo doe je dat:
- Coby kijkt Thijs echt aan (daar is van haar ook moed voor nodig!) en ze zegt: ‘Vervelend, hè, dat het niet lukt. Dat maakt je verdrietig, zie ik.’
- En dan zegt ze: ‘Thijs, als ik nou de koffie maak en jij pakt onze bekers … Doen?’
- Dan zegt ze (terwijl ze de koffie inschenkt): ‘Het is ons wel gelukt, Thijs.’ Ja, zegt Thijs, maar mij lukt het niet meer. Het gaat niet meer.’ En dan is het belangrijk dat Coby Thijs niet meer gaat ‘opbeuren’, maar dat verdriet van Thijs erkent.
Ze hoeft niet bang te zijn dat dat de hele ochtend beïnvloedt, want direct daarna pakt hij de verrekijker uit de vensterbank en laat zijn koffie koud worden.
Meer weten over onze trainingen?